Drobne zabiegi ortopedyczne

Palec trzaskający (inne nazwy: palec zatrzaskującym/strzelającym, zakleszczające zapalenie pochewki ścięgien).

Osoba dotknięta tym schorzeniem odczuwa trzaskanie palca podczas jego ruchów, czemu może towarzyszyć ból u podstawy tego palca. W bardziej zaawansowanych przypadkach rucha palca może być zablokowany, czyli jego wyprost lub zgięcie niemożliwe do wykonania. Dolegliwości są najbardziej dokuczliwe rano po przebudzeniu, ale często utrudnią funkcjonowanie ręki przez cały dzień. Przyczyną tego jest pogrubienie ścięgna, czyli sznurka którego ruch zapewnia zgięcie palca. Zgrubienie to przeciskając się przez tunel, czyli pochewkę ścięgna, przeskakuje powodując opisane objawy.

Schorzenie to jest relatywnie częste i głównie występuje u kobiet w średnim wieku i osób chorujących na cukrzycę. Najczęściej dotyczy palca serdecznego i kciuka. Występuje również u niemowląt i małych dzieci – wtedy najczęściej dotyczy kciuka.

Po wystąpieniu pierwszych objawów dość skuteczne jest leczenie nieoperacyjne. Jednorazowa iniekcja długodziałającego sterydu daje całkowite ustąpienie problemu lub czasową ulgę od uciążliwych dolegliwości. Kiedy nie przynosi to zamierzonych rezultatów, należy przeprowadzić niewielką operację polegającą na uwolnieniu ścięgna poprzez przecięcie fragmentu pochewki tego ścięgna.

Zespół cieśni nadgarstka/zespół kanału nadgarstka

Największym problemem pacjentów cierpiących na zespół kanału nadgarstka są uciążliwe drętwienia i ból palców ręki. Najczęściej są to palce od kciuka do serdecznego, ale może to dotyczyć tylko niektórych z nich. Uciążliwość objawów wiąże się z ich nocnym występowaniem, co budzi w nocy lub na ranem. Częstą skargą są również zaburzenie czucia tych palców, co często objawia się wypadaniem trzymanych przedmiotów z ręki.

Choroba należąca do neuropatii uciskowych, to znaczy, że jeden z największych nerwów naszego organizmu – nerw pośrodkowy jest przewlekle uciśnięty na poziomie nadgarstka. Najczęściej chorobą tą są dotknięte kobiety oraz osoby wykonujące prace ręczne – maszynistki, prowadnicy linii produkcyjnych, szwaczki. Czyli przyczyną są powtarzające się jednakowe ruchy palców i nadgarstka. Bardziej narażone są również kobiety w ciąży oraz osoby chorujące na reumatoidalne zapalenie stawów, choroby hormonalne, metaboliczne (np. cukrzyca), czy autoimmunologiczne.

Diagnostyka obejmuje przede wszystkim badania kliniczne i badanie przewodnictwa nerwowego (EMG). Pozostałe badania (USG, MRI) są mniej użyteczne. Jeśli diagnoza zostanie potwierdzona wówczas najskuteczniejszym leczeniem jest leczenie operacyjne, czyli chirurgiczne uwolnienie nerwu w miejscu ucisku przez przecięcie więzadła, które go uciska.

Ganglion (inaczej torbiel galaretowata)

Ganglion jest guzkiem, który najczęściej występuje w obrębie nadgarstka, ale może również występować w innych okolicach ciała. Wewnątrz ganglionu znajduje się galaretowaty płyn. Dolegliwość ta nie powoduje rozwoju nowotworu, ale może doprowadzić do ograniczenia ruchomości stawów, przysparza dolegliwości bólowe oraz uczucie dyskomfortu. Ganglion występuje częściej u kobiet, zazwyczaj między 20 a 40 rokiem życia. Mimo, że przyczyna ganglionu nie jest znana, często nadmierna produkcja płynu w stawach  może być spowodowana przeciążeniami, urazami, zapaleniem ścięgien, zapaleniami torebek trzonowych.

Diagnostyka tej choroby powinna obejmować badanie kliniczne oraz badania dodatkowe: USG, zdjęcie radiologiczne – celem wykluczenia innych przyczyn, MRI – pozwala odróżnić ganglion od innych chorób np. zapalenia stawów, martwicy kości łódeczkowatej innych zmian guzowatych.

Objawy ganglionu: to zmiana guzowata wypleniona płynem galaretowatym. Niekiedy powiększa się i maleje w zależności od wysiłku lub przeciążeń

Ganglion może zniknąć samoistnie, po leczeniu nieoperacyjnym (aspiracji płynu i podaniu kortykosteroidów do tobieli). Kiedy te metody zawiodą, można spróbować leczenia operacyjnego.

Choroba de Quervaina (zapalenie pierwszego przedziału prostowników kciuka)

Choroba de Quervaina objawia się bólem podczas ruchów kciuka po stronie zewnętrznej, co znacznie utrudnia jego sprawne funkcjonowanie ręki. Mogą nas niepokoić objawy takie jak: stopniowo narastające bóle okolicy podstawy kciuka z promieniowaniem w kierunku nadgarstka/przedramienia. Przyczyną jest zapalenie pochewki lub błony maziowej ścięgien pierwszego przedziału prostowników (odwodziciela długiego kciuka oraz prostownika krótkiego kciuka). Tak więc choroba ta ma charakter przeciążeniowy, może być efektem kumulacji licznych urazów wywołanych przeciążeniami kciuka podczas powtarzanych wielokrotnie ruchów z jego użyciem.

Często spotyka się ją wśród kobiet pielęgnujących małe dzieci, na skutek ich częstego podnoszenia. Jest to na tyle powszechna przypadłość u mam, że chorobę czasami nazywa się potocznie kciukiem matki. Poza tym w grupie ryzyka znajdują się osoby używające w pracy rąk, wykonujące powtarzalne ruchy, np. piszące na komputerze.

W diagnostyce decydujące znacznie ma badanie kliniczne przez lekarza. W razie wątpliwości rozszerza się diagnostykę i wykonuje badania dodatkowe takie jak: USG lub zdjęcie radiologiczne.

Bardzo często zdarza się, że dolegliwości ustępują samoistnie po wyeliminowaniu czynnika sprawczego. Jeśli nie, wprowadza się inne metody leczenia nieoperacyjnego – ortezy unieruchamiające kciuk, fizykoterapia, iniekcje kortykosteroidami. Jeśli i to nie skutkuje, niewielki zabieg operacyjny polegający na częściowym przecięciu pochewki wspomnianych ścięgien uwalnia od bólu.