- prof. dr hab. n. med. Marcin Sibiński
pon-pt 7:00 - 20:30
sob 7:00 - 18:00
niedz 9:00 - 15:00
Informacje dotyczące rekonstrukcji stożka rotatorów barku
Stożek rotatorów jest to grupa mięśni, które oplatają głowę kości ramiennej i zapewniają, że możemy sprawnie poruszać barkiem. Uszkodzenie tych mięśni uniemożliwia podniesienie kończyny lub powoduje znaczne osłabienie siły mięśniowej. Operacja rekonstrukcji polega na zidentyfikowaniu uszkodzenia i przymocowanie uszkodzonych mięśni na głowie kości ramiennej.
Przygotowanie do zabiegu
Należy wykonać podstawowe badania krwi: morfologia, APTT, HCV, antygen HBS (w przeciągu 2 tygodni przed zabiegiem). W zależności od dodatkowych schorzeń pacjenta konieczne mogą być badania dodatkowe lub konsultacje lekarzy specjalistów (np. kardiologa, ginekologa, pulmonologa itp.). Rozmowa z lekarzem anestezjologiem odbywa się zazwyczaj w dniu zabiegu, przy przyjęciu do szpitala.
Należy zaopatrzyć się w temblak lub ortezę odwodzącą ramię. Należy być na czczo 6 godzin przed planowanym zabiegiem (bez jedzenia, picia i palenia papierosów). Pacjentki proszone są o zgłaszanie się na blok operacyjny bez makijażu, biżuterii i bez nałożonego lakieru do paznokci. Rano przed operacją należy przyjąć leki stosowane codziennie, popijając je niewielką ilością wody.
Co zabrać do szpitala?
Prosimy o zabranie ze sobą tylko niezbędnych rzeczy, takich, jak: dokumentacja medyczna, wyniki badań, leki stosowane przewlekle, przybory toaletowe, ręcznik, skarpetki, piżamę, szlafrok, pantofle oraz ubranie na zmianę. Prosimy nie zabierać ze sobą biżuterii, zegarków i innych wartościowych przedmiotów.
Rodzaj znieczulenia
Ogólne i miejscowe
Rekonwalescencja i zalecenia
Przed wyjściem do domu pacjenci otrzymują kartę informacyjną zawierającą informacje dotyczące postępowania pooperacyjnego. Po wypisie pacjent porusza się samodzielnie z kończyną na temblaku lub ortezie odwodzącej. Zaleca się wykonywanie wyuczonych ćwiczeń barku. Należy też okładać operowaną okolicę lodem w foliowych workach (3-4 razy dziennie przez 20-30 minut). Pacjenci mają przepisane leki przeciwbólowe, które należy przez pierwsze dni przyjmować regularnie, zgodnie z zaleceniami. Nie zaleca się samodzielnego zmieniania opatrunku i moczenia ran. Ranę można zamoczyć gdy jest dobrze zagojona, co zazwyczaj następuje po około 14 dniach.
W chwili wypisu pacjentowi po zabiegu operacyjnym należy zapewnić obecność osoby towarzyszącej oraz transport do domu. Po zabiegu operacyjnym i znieczuleniu pacjent nie powinien prowadzić pojazdów mechanicznych, obsługiwać maszyn i podejmować ważnych życiowych decyzji.