Informacje dotyczące plastyki niestabilności bocznej stawu skokowego
Plastykę niestabilności bocznej stawu skokowego wykonuje się u pacjentów mających liczne skręcenia stawu skokowego i odczuwających ból lub/i uczucie niestabilności w okolicy kostki bocznej. Często uniemożliwia to uprawianie sportów, a nawet wykonywanie czynności życia codziennego.
Operacja plastyki stawu skokowego polega na pobraniu fragmentu ścięgna mięśnia i użyciu takiego przeszczepu do odtworzenia uszkodzonych więzadeł (strzałkowo-piętowego i strzałkowo-skokowego przedniego). Przeszczepione więzadło przymocowuje się do kości za pomocą specjalnych śrub kostnych.
Przygotowanie do zabiegu
Należy wykonać podstawowe badania krwi: morfologia, APTT, HCV, antygen HBS (w przeciągu 2 tygodni przed zabiegiem). W zależności od dodatkowych schorzeń pacjenta konieczne mogą być badania dodatkowe lub konsultacje lekarzy specjalistów (np. kardiologa, ginekologa, pulmonologa itp.). Rozmowa z lekarzem anestezjologiem odbywa się zazwyczaj w dniu zabiegu, przy przyjęciu do szpitala.
Należy zaopatrzyć się w kule łokciowe. Zaleca się stosowanie specjalnej ortezy ortopedycznej przez okres 3-6 tygodni, która stabilizuje staw skokowy. Należy być na czczo 6 godzin przed planowanym zabiegiem (bez jedzenia, picia i palenia papierosów). Pacjentki proszone są o zgłaszanie się na blok operacyjny bez makijażu i bez nałożonego lakieru do paznokci. Rano przed operacją należy przyjąć leki stosowane codziennie, popijając je niewielką ilością wody.
Co zabrać do szpitala?
Prosimy o zabranie ze sobą tylko niezbędnych rzeczy, takich, jak: dokumentacja medyczna, wyniki badań, stosowane przewlekle leki, przybory toaletowe, ręcznik, skarpetki, piżamę, szlafrok, pantofle oraz ubranie na zmianę. Prosimy nie zabierać ze sobą biżuterii, zegarków i innych wartościowych przedmiotów.
Rodzaj znieczulenia
Znieczulenie przewodowe
Rekonwalescencja i zalecenia
Przed wyjściem do domu pacjenci otrzymują kartę informacyjną zawierającą informacje dotyczące postępowania pooperacyjnego. Po wypisie pacjent porusza się samodzielnie przy użyciu kul łokciowych i w ortezie ortopedycznej. Zaleca się wykonywanie wyuczonych ćwiczeń. Należy też okładać operowaną okolicę lodem w foliowych workach (3-4 razy dziennie przez 20-30 minut). Pacjenci mają przepisane leki przeciwbólowe, które należy przez pierwsze dni przyjmować regularnie, zgodnie z zaleceniami. Nie zaleca się samodzielnego zmieniania opatrunku i moczenia ran. Ranę można zamoczyć gdy jest dobrze zagojona, co zazwyczaj następuje po około 14 dniach.
W chwili wypisu pacjentowi po zabiegu operacyjnym należy zapewnić obecność osoby towarzyszącej oraz transport do domu. Po zabiegu operacyjnym i znieczuleniu pacjent nie powinien prowadzić pojazdów mechanicznych, obsługiwać maszyn i podejmować ważnych życiowych decyzji.